Beter communiceren of hoe maak je ‘goed’ ruzie?

* Er wordt hieronder regelmatig gesproken over ‘de relatie’. Het gaat hier niet per se om een partnerrelatie, het kan ook gaan over een ouderrelatie, een relatie tussen collega’s, vrienden, buren etc.

Toon je gevoelens. Je gevoelens niet laten zien is net zo slecht voor je relatie als voortdurend aanmerkingen maken. Het lijkt misschien goed om nooit ruzie of woorden te hebben, maar je ware gevoelens verbergen is een voedingsbodem voor negatieve emoties. 

Spreek uit wat je bezighoudt. Als de ander niet weet wat er in je omgaat, kan hij of zij ook niets veranderen aan de dingen waarover jij je zorgen maak of waar je je misschien aan ergert of moeite mee hebt. Deel het. Dat is misschien niet makkelijk maar voor jullie relatie is het beter. Het is daarbij ook belangrijk hoe je de boodschap brengt. 

Wees in je communicatie voorzichtig met teksten als: ‘Jij doet altijd…’ of: ‘Jij doet nooit eens…’. Dat komt heel snel over als een beschuldiging (en misschien is dat ook wel wat je wilt communiceren). Besef dat dit soort ‘taal’ niet help om een ruzie te temperen. Het leidt ook niet tot constructieve communicatie. De ander zal het gevoel hebben dat hij/zij het toch nooit goed kan doen. Vertel liever wat iets met jou doet. Stuur een ‘ik’ boodschap: “Ik voel me altijd zo gecontroleerd als jij (…)”. 

Focus op het hier en nu. Als je ruzie hebt is de verleiding groot om ook oude koeien uit de sloot te halen. Doe dat niet. Het levert niets op maar leidt vaak tot meer verzet bij de ander en jouw eigen opwinding en woede nemen alleen maar toe. Weersta de verleiding en concentreer je op waar de ruzie nu om gaat. 

Val de ander niet aan. Het is prima – en zelfs noodzakelijk – de ander te wijzen op iets wat hij/zij heeft gedaan (of juist niet) dat jou boos of ongelukkig maakt (zie ‘Spreek uit wat je bezighoudt!). Richt je op wat het met jou doet/heeft gedaan, maar val niet het karakter van de ander aan. Het karakter van iemand is zo verbonden met iemands ‘wezen’. Ook hier geldt: op die manier communiceren tijdens een ruzie is niet helpend. Hou het bij wat er op dat moment speelt. 

Blijf kalm. Als je denkt dat je op exploderen staat zijn er vaak twee dingen aan de hand:
1) je hebt je woede te lang opgekropt, daardoor kun je niet meer rationeel denken
2) je kunt simpelweg niet goed met je eigen woede omgaan. Zodra er iets gebeurt dat je niet bevalt begin je – letterlijk en/of figuurlijk – om je heen te slaan. Je snapt het al: niet helpend!
Leer je signalen te herkennen en handel voordat het tot een uitbarsting komt. Trek je terug, neem een time out, tel tot 10. Sla op een boksbal. Kortom, doe wat werkt om die opgekropte, negatieve energie enigszins kwijt te raken. Ga het gesprek aan als de druk op de ketel er af is. 

Erken je (gedeeltelijke) ongelijk. Als je er 1000% zeker van bent dat jij gelijk hebt, dan is het heel moeilijk om het standpunt van de ander te begrijpen. Als je bereid bent om je eigen rol in een conflict te erkennen, écht te erkennen (dus het ook zelf te voelen) dan herstelt dat de balans. In een eerlijke ruzie hebben beiden kans om hun punt te maken. 

Niet schelden aub. Schelden is eigenlijk altijd kwetsend voor de ander. Vraag je eens af wat maakt dat je je toevlucht zoekt in schelden? Wat zit daarachter? Op elkaar schelden is potentieel ondermijnend voor je relatie. Doe je uiterste best om bij een ruzie niet te vervallen in schelden op de ander. 

Minachting voor de ander tonen is uit den boze. Heb je een serieuze ruzie? Door te rollen met je ogen, schamper te lachen om wat de ander zegt of door hem/haar te bespotten communiceer je eigenlijk dat je de ander niet respecteert. Respect voor elkaar is het fundament van iedere relatie. Minachting kan fataal zijn. 

Vermijd de tactiek van de tegenaanval. Een tegenaanval kan een succesvolle tactiek zijn om de ander af te leiden. Maar realiseer je dat het meestal niets oplost, zelfs niet als die tegenaanval ‘technisch gezien’ op zijn plaats is. Neem een diepe ademteug, geef je zelf wat tijd om na te denken en reageer dan zo rustig mogelijk en op een ‘waardige’ manier. 

Val niet in herhaling. Ik herhaal: val niet in herhaling. Het is een terugkerend fenomeen: in een ruzie je punt blijven herhalen. Meestal doe je dat als je het gevoel hebt dat je boodschap niet aankomt en/of als je het gevoel hebt dat je niet begrepen wordt. Dat is heel vervelend. Het probleem hierbij is dat het herhalen van je argumenten er niet toe leidt dat de ander het de vijfde keer opeens wel overtuigend vindt. Er wordt een beroep op je creativiteit gedaan. Zoek daarom naar een andere manier om je boodschap te laten landen. 

Luister echt, luister actief. In een ruzie is niets zo ondermijnend als wanneer je merkt dat de ander helemaal niet naar je luistert. Meestal doen we dat niet expres. In een ruzie zijn we vaak zo bezig om ons eigen punt te maken of de klacht van de ander te weerleggen dat we niet in staat zijn werkelijk te luisteren naar wat de ander zegt. De uitdaging is: luister echt. Geef in je reactie terug dat je geluisterd hebt door deels te herhalen wat de ander net zei, geef aan wat jij ervan vindt en ga dan pas in op wat de ander zei. Niet makkelijk, wel constructiever.